In de sport zijn nu alle cao’s opnieuw afgesloten. Bestuurders Sport & Bewegen Hanan Yagoubi en Ingrid Koppelman kijken terug op een bewogen cao-seizoen en blikken vooruit. Want er is nog veel te doen in de sportsector, en daar zijn de leden hard bij nodig. ‘Nu is de tijd om door te pakken’.
Ingrid: “De cao Vermo is goed gelukt. Hierin is de Algemene Prijscompensatie afgesproken. De komende drie jaar wordt de inflatie daarmee gedekt. We wilden dit ook voor de cao Zwembaden, maar dat was niet bespreekbaar.” Hanan: “De loonsverhogingen die we uiteindelijk gerealiseerd hebben liggen op of boven het landelijke gemiddelde van 2,58%. In de sport is er traditioneel ‘weinig geld’. Gelukkig hebben de werkgevers ingezien dat de huidige krapte in het personeelsbestand betekent dat je moet investeren in je mensen.”
Ingrid: “De nadruk lag wel teveel op loon in alle onderhandelingen. Begrijpelijk gezien de gevolgen van de coronacrisis, maar daardoor zijn juist ook de tekortkomingen in de sector extra goed zichtbaar geworden. We moeten echt gaan doorpakken op belangrijke thema’s als duurzame inzetbaarheid en het bieden van baanperspectief mét een leefbaar loon. Ook in die delen van de sport zonder cao. En natuurlijk willen we ook van de werkgevers een antwoord op de vraag: hoe stoppen we de uitstroom uit de sportsector? De gehele flexibele schil is bijvoorbeeld verdwenen en komt niet meer terug. De werkdruk bij de vaste krachten is torenhoog.”
Hanan: “Het is wat ons betreft hét thema van dit jaar. We hebben afspraken staan met werkgevers om hun plan van aanpak op deze crisis te horen. Onze leden hebben ons al input gegeven wat mogelijke oplossingen zijn. Zij vinden bijvoorbeeld dat meer of extra werken moet lonen. De tijd van tijd-voor-tijd is voorbij.”
Ingrid: “De aanvragen die begin dit jaar gedaan zijn binnen de maatregel Duurzame Inzetbaarheid en Eerder Uittreden (MDIEU), bieden voldoende kansen. De eerste analyse zijn klaar voor de cao Sport, cao Zwembaden en voor de fitness. Daar kunnen we (werkgevers en werknemers) wat mee! Maar dan moeten werkgevers daar wel voor kiezen: investeren dus.”
Ingrid: “Absoluut. We zitten als kartrekker aan diverse tafels die het ministerie van VWS heeft opgezet om te praten over meer samenwerking in de sport. Bijvoorbeeld de Human Capital Agenda, hoe we sportprofessionals beter waarderen en meer carrièreperspectief kunnen bieden. Het sluit naadloos aan bij onze wens te komen tot één betere cao voor de gehele sport.”
Hanan: “Als vakbond pleiten we natuurlijk voor meer werkzekerheid, dat begint bij de kwaliteit van opleidingen en vervolgens wat je daarmee op de arbeidsmarkt kunt. Wij zetten in op het ontwikkelen van loopbaanpaden, zodat mensen in de sport echt hun brood kunnen verdienen en blijven verdienen. Cao’s zijn er om je daarbij te helpen; wij willen dat gelijk werk gelijk loon oplevert, waar in de sport je ook werkt.”
Ingrid: “Jazeker. We hebben de discussie aangejaagd en veel werkgevers en werknemers zijn het met ons eens: het kan en moet beter qua arbeidsvoorwaarden in de sport. De verschillen zijn te groot. Dat kan niet zonder steun van de overheid, want sport is een publieke verantwoordelijkheid vindt de FNV. Het leren zwemmen vinden we daar een mooi voorbeeld van.”
Hanan: “Nu is het tijd om door te pakken. We hebben iets in gang gezet, zeker ook in de zwembaden. Voor het eerst was daar actiebereidheid. Want zwembadmedewerkers hebben hun arbeidsvoorwaarden slechter zien worden door de aanbestedingen. Wij gaan door met het streven naar één betere cao voor de gehele sportsector, met sport als publieke taak. Wij gaan door met afspraken maken over duurzame inzetbaarheid, RVU, kwaliteit van opleidingen. En we willen veel meer actieve leden op de werkvloer.”
Ingrid: “Dat is zoals altijd heel simpel: jullie, de leden, de medewerkers. We gaan flink investeren in contact met de werkvloer, ons gezicht online en offline laten zien. Mensen in de sport hebben de vakbond hard nodig om voor hun belangen op te komen. Natuurlijk is iedereen druk, te druk; maar als je geen tijd vrijmaakt voor vakbondswerk, blijft alles zoals het was, of wordt nog erger. Alleen samen kunnen we verandering mogelijk maken.”
Hanan: “Precies. De vakbond dat zijn we samen, dat besef moet landen. Werkgevers groeien elke dag groter en sterker door samenwerkingen en fusies; dat moeten werknemers ook doen door zich bij de vakbond aan te sluiten. Sta ergens voor, en kom er voor op. Roepen dat je 5% loonsverhoging wilt, kan iedereen. Maar als je het echt wilt, zul je in de benen moeten komen. Samen. Met Ingrid en mij en de gehele FNV als steun en toeverlaat. Zo werkt de vakbond. Ook in de sport.”