Cao-onderhandelingen jeugdzorg stukgelopen, terwijl miljarden beschikbaar komen

De onderhandelingen voor een nieuwe cao Jeugdzorg tussen de vakbonden FNV Zorg & Welzijn, CNV Zorg & Welzijn en FBZ met Jeugdzorg Nederland zijn dinsdagavond stukgelopen

Maaike van der Aar, bestuurder FNV Zorg & Welzijn: ‘De gemeenten krijgen de komende jaren miljarden van het Rijk voor de jeugdzorg, maar de werkgevers in de jeugdzorg lijken dat geld niet op te willen eisen. We zijn echt enorm teleurgesteld en met stomheid geslagen. Daarmee laten ze de 32.000 jeugdzorgwerkers flink in de steek.’

Tegemoetgekomen 

De vakbonden en Jeugdzorg Nederland onderhandelen al maanden over een nieuwe cao. Van der Aar: ‘We weten dat de werkgevers in zwaar weer verkeren en we zijn ze dan ook enorm tegemoet gekomen met een gematigde looneis van 2% voor 2021. Wel onder voorwaarde dat er in 2022 dan 5% meer loon bij zou komen.’ Volgens de vakbonden was dat ook reëel gezien de miljarden die er beschikbaar komen. Van der Aar: ‘Het is ondenkbaar dat de werknemers daar niets van terugzien.’

Handreiking bonden geweigerd

Zelfs een extra handreiking van de bonden is geweigerd. Van der Aar: ‘Werkgevers vrezen een faillissement als ze op onze looneis in zouden gaan en vervolgens geen geld van de gemeente krijgen. We hebben ook daarin meegedacht door in dat geval individuele afspraken te willen maken. Maar daarover wilden ze niet eens het gesprek aangaan.’

Dramatisch passief

Albert Spieseke, bestuurder CNV Zorg & Welzijn: ‘Werkgevers hebben ook geen plan hoe zij nu wel tot een cao gaan komen. Ze wachten gewoon af welk deel van de miljarden ze van de gemeenten krijgen. Ze ontlopen daarmee hun verantwoordelijkheid als goed werkgever.’ Lilian de Groot, onderhandelaar arbeidsvoorwaarden FBZ: ‘Werkgevers stellen zich hiermee dramatisch passief op.’

Acties onvermijdelijk

De vakbonden stellen dat acties onvermijdelijk zijn en gaan daarover nu in overleg met hun leden. Van der Aar: ‘De mensen kunnen niet meer. De jeugdzorg kampt met een nijpend personeelstekort en een hoge werkdruk. We zien een groot verloop, hoog ziekteverzuim en daarbovenop nog een stagnerende instroom van nieuwe medewerkers. Als gevolg daarvan steeds minder tijd en aandacht voor kinderen en gezinnen die zorg nodig hebben. Om het tij te keren is het noodzakelijk dat er geïnvesteerd wordt in de medewerkers.’