Op 14 mei zaten we voor de derde keer aan tafel met de werkgevers om te praten over de nieuwe cao Beroepsgoederenvervoer. En hoewel we er vol goede moed ingingen, zijn de werkgevers uit het overleg gestapt. Ze wilden niets veranderen aan de waarde van een vakantiedag, zelfs als in de wet staat dat dit niet kan. Dit betekent dat het cao-overleg voorlopig stil ligt.
Het overleg liep vast om de waarde van je vakantiedag. Wij vinden - en de rechter ook - dat je vakantieloon bestaat uit je volledige loon, dus inclusief toeslagen. TLN wil daar pas in 2026 iets aan veranderen, en dan nog met beperkingen. Maar dit is geen onderhandelingspunt. Dit is geregeld in de wet en bevestigd door meerdere rechtszaken die allemaal gewonnen zijn. Dat betekent: per direct het juiste loon over je vakantiedagen, met terugwerkende kracht over heel 2025.
Laat ons weten wat jij vindt. Ben je het eens met de houding van de werkgevers?
De werkgevers zijn vanwege dit onderwerp opgestapt uit het overleg. Daarmee ligt het cao-overleg voorlopig stil. Beide partijen beraden zich op de volgende stap. Wij zijn duidelijk: dit onderwerp moet worden rechtgezet. En ook bij andere voorstellen zien we vage intenties die nauwelijks bijdragen aan modernisering of aantrekkelijkheid van de sector.
Eerder vroegen we jullie een enquête in te vullen over werktijden en de werk-privébalans. Dit hebben jullie massaal gedaan. En de resultaten liegen er niet om: veel chauffeurs weten pas de avond van tevoren hoe laat ze de volgende dag moeten beginnen. Soms om 03:30 uur, soms om 08:00 uur. Dat is geen manier van leven. Je kunt dan niets plannen, hebt geen grip op je avond en het werk wordt fysiek en mentaal steeds zwaarder. Daar móet verandering in komen, want het kan echt anders.
We hebben een flinke lijst voorstellen ingediend om de cao te moderniseren. Voor nieuwe instroom én voor oudere werknemers. Werkgevers hebben nog niet eens op de helft van onze voorstellen gereageerd. En dat terwijl tijd dringt.
De sector staat onder druk: de uitstroom is groter dan de instroom, het aantal vacatures groeit, en de werkdruk op wie er nog wél rijdt, neemt toe. Als we daar niks aan doen, verliest onze sector de strijd om personeel aan andere sectoren. En zonder chauffeurs, geen transport. Geen transport, geen draaiende economie. Zo simpel is het.
We blijven strijden voor een goede cao. Voor een sector die gezond is, aantrekkelijk, toekomstbestendig en waarin jij als medewerker wordt gezien en gewaardeerd. Want willen we nieuwe mensen aantrekken én ervaren krachten behouden? Dan moet de sector aantrekkelijker en menselijker worden. Met meer zekerheid, zeggenschap en waardering.