Teleurgesteld in werkgevers gehandicaptenzorg

FNV Zorg & Welzijn is zwaar teleurgesteld dat er nog altijd geen onderhandelingsresultaat ligt voor een nieuwe cao in de gehandicaptenzorg. De Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland (VGN) heeft donderdagavond aangegeven dat er niet te tornen valt aan het eindbod op loon.

De vakbond gaat volgende week met zijn leden in overleg over de afgebroken onderhandelingen en sluit acties niet uit.

Een bittere pil

‘Wat de VGN biedt, is veel te mager, zeker als het aankomt op de lonen', zegt Karim Skalli, bestuurder bij FNV Gehandicaptenzorg. 'Dat we er niet zijn uitgekomen, is een bittere pil voor alle 190.000 mensen die werken in de gehandicaptenzorg.'

Verschil is te groot

'Wij willen er voor hen 5% bij per jaar, zeker gezien de inflatiecorrectie, maar VGN komt met niet meer dan 2 á 3%. Dat verschil is te groot. Zo wordt ook het 9% verschil met de marktsector nooit ingehaald.’

Zorg steeds meer onder druk

Volgens FNV Zorg & Welzijn lost dit de problemen in de gehandicaptenzorg niet op. Het grote personeelstekort blijft bestaan, net als de hoge uitstroom onder jongeren. De zorg en begeleiding van cliënten komt zo steeds meer onder druk te staan.

Eerder stoppen met werken

Naast de te lage loonsverhoging biedt VGN ook geen mogelijkheid voor oudere werknemers om eerder te stoppen met werken (RVU-regeling). De voorstellen over werktijden en de balans tussen werk en privé zijn ook onvoldoende, vindt de FNV.

Investeer in arbeidsvoorwaarden

De FNV ziet het als de verantwoordelijkheid van de werkgevers om te investeren in goede arbeidsvoorwaarden.  Skalli: ‘En als zij zeggen dat dat geld er niet is, dan moeten ze ervoor zorgen dat dat er komt.’

Geen toezegging over acties

Skalli: ‘Wij betreuren het tot slot dat VGN geen toezegging heeft willen doen over gezamenlijke acties richting de politiek om meer financiële ruimte te krijgen voor de échte waardering voor werknemers in de gehandicaptenzorg.'

Tijd voor waardering

'De mensen in deze sector hebben tijdens de coronapandemie voortdurend het gevoel gehad dat zij onvoldoende gezien en gewaardeerd zijn. Het is tijd dat die waardering tot uiting komt in een goed cao-akkoord.’