Harde aanpak bijstandsgerechtigden werkt niet

Met de invoering van de Participatiewet in 2015 is het bijstandsbeleid (nog) strenger geworden. Werkt zo’n harde aanpak inderdaad beter? Een aantal gemeentes wilden onlangs proberen of een ‘vriendelijker ‘beleid ook werkt.

Wantrouwen

Een veel gehoorde klacht onder bijstandsgerechtigden is dat ze wantrouwend benaderd worden, alsof ze bij voorbaat van plan zijn om zich niet aan de regels te houden. Dat merken ze ook in de manier waarop ze bejegend worden. Zeker de laatste jaren staat bij veel gemeentes termen als controle, handhaving, tot werken prikkelen of zelfs schoppen centraal in het beleid. 

Alternatieve benaderingen

Zes gemeenten mochten experimenteren met een aantal alternatieve benaderingen. Zo werd een groep ‘met rust’ gelaten, een groep juist ‘extra begeleid’, en een andere groep mocht meer ‘bijverdienen’ dan gebruikelijk.

Onderzoekers onderzochten of de vriendelijke aanpak leidde tot minder uitkeringen omdat mensen een baan vonden en of mensen zich prettiger behandeld voelden. De bevindingen waren heel wisselend per gemeente – maar de opzet en exacte uitvoering van het onderzoek waren dat ook.

Vriendelijke benadering

Uit alle onderzoeken blijkt dat de ‘soepele’ of ‘vriendelijke’ benadering even goed werkt als de gebruikelijke ‘strenge aanpak’. De uitstroom uit de bijstand was niet veel hoger of lager. Als er al een verschil leek te zijn, was dat meestal positief. De FNV vindt al langer dat uitkeringsgerechtigden recht hebben op een fatsoenlijke behandeling en we zijn blij dat het onderzoek onze mening onderschrijft.