Dan zoek je toch ander werk?

Wat als je het ergens niet mee eens bent op je werk? Wat als je vindt dat je te weinig salaris krijgt voor het werk wat je doet? Of dat je een rooster zonder enig overleg opgedragen krijgt? Wat doe je dan? Trek je aan de bel, of als het je niet bevalt, dan ga je toch op zoek naar ander werk? Een veelgehoorde kreet, zowel van werkgevers als ook van je eigen collega’s.

Ik heb daar moeite mee, want het is geen oplossing. Onlangs hielden we een enquête onder zwembadpersoneel. Veel mensen daar vinden dat ze te weinig verdienen om van rond te komen. Dat is een gegeven. Ze vinden het ook te weinig in verhouding tot de taken en verantwoordelijkheden die ze dragen. Ze willen graag dat de FNV in de cao-onderhandelingen opkomt voor hun salaris, ze willen graag een leefbaar inkomen. Dát is een oplossing, niet het zoeken naar ander werk. Dat is probleemverplaatsing.

Want in bijvoorbeeld de zwembaden zie je al gebeuren dat mensen op zoek gaan naar ander werk, werk dat beter betaalt en waarbij je niet het risico loopt aansprakelijk gesteld te worden voor de dood van iemand die verdrinkt. Jongeren vinden het werken in de zwembaden niet aantrekkelijk genoeg. En dat is jammer, want het is heel leuk en heel dankbaar werk. De collegialiteit onder het vaste personeel is groot, jongeren worden warm opgevangen en de kneepjes van het vak bijgebracht. Dan zoek je niet zomaar even ander werk. En dat weten werkgevers ook.

In een ander zwembad kreeg ik dezelfde zin ook te horen. Cultuurverandering, noemde de werkgever het, wat hij doorvoerde. En als het ze niet bevalt, dan zoeken ze maar ander werk. Euh? Missen we hier niet een stukje…even terugspoelen…verwacht je van mensen dat ze van vandaag op morgen accepteren dat je zaken 180 graden anders aanpakt? Ja. Want met de nieuwe mensen had hij geen problemen, het was de oude garde die het draaiend houden van het zwembad bemoeilijkte. Dus of die maar even ander werk wilden zoeken…?! Dat is ook geen oplossing, maar problemen creëren. En dat was ook de reden dat ik gevraagd was langs te komen.

Voor jou 10 anderen, hoor ik als variant voorbij komen in de paardensport. Werkgevers hebben daar vrij spel. De aanwas van jonge enthousiaste paardenliefhebbers vanaf het MBO is nog zo goed, dat ze gerust ‘opgebrand’ of ‘te duur’ personeel kunnen laten gaan. Maar of het een goede keuze is voor paard en klant? Steeds maar weer onervaren krachten in moeten werken, steeds lastiger roosters rond krijgen omdat er te weinig vaste krachten zijn voor de basisuren? Wat is de kwaliteit van stalling en les? Het kan, voor zo lang het goed gaat…of gaat het al niet meer goed?

Er komt een moment dat je niet langer laat intimideren of klein houden door ‘voor jou 10 anderen’ of ‘dan zoek je toch ander werk’. Ik hoop van harte dat je dan al lid bent van de vakbond. Want dan maken wíj er werk van. Want het werk dat je uit liefde doet, is gewoon echt werk en dat verdient het om fatsoenlijk betaald én met respect behandeld te worden.