Opinie: Polderen op drijfzand
episode 18 door Jeroen van Linge, FNV lid
Een Marsbewoner en een werknemer bespreken hoe in ons falend systeem de opstapeling van lapmiddelen leidt tot drijfzand. Deze serie beschrijft hoe door de grote afstand tot de aarde hebzucht verdwijnt en denken vanuit het collectief belang ons van het verstikkend moeras kan bevrijden. De serie Polderen op drijfzand, episode 18 door Jeroen van Linge, FNV lid
De vijfploegendienst!
Medio 2016 is het personeel het ZAT. Een half jaar voor alweer een nieuwe cao is dat de sfeer. Alles wordt uit de kast gehaald. Elke week verschijnt er wel een nieuw pamflet. ‘De vierploegendienst is failliet.’ ‘Werkelijk welzijn’. Met keiharde CIA-cijfers tonen we aan dat het Angelsaksische model tot veruit de laagste levensverwachting leidt met ook nog de hoogste zorgkosten. The American Dream is een nachtmerrie voor werknemers. Ook bij PPG in Westerbroek. Ondertussen doen we als FNV-kader diepgaand onderzoek ter plaatse. We zien zoveel nieuwe gezichten, een kijkje in personeelsbestanden is logisch. Grote aantallen extra uitzendkrachten zijn binnengehaald om de boel nog aan de draai te houden. Dat moet ook wel als we vaststellen dat het ziekteverzuim is opgelopen naar 20 procent. Fleischman probeert onze pogingen om de waarheid te achterhalen te saboteren. Toegang tot deze gegevens wordt geblokkeerd, ook al betekent dat, dat sommige collega’s niet zo goed meer aan het werk kunnen. Tellen aan de poort levert ons de bevestiging.
Met eigen wapens bestreden
We gaan spreadsheets uitwerken. Een grote triomf voor ons wanneer we onze berekeningen overdragen aan de directie. Getallen die perfect weergeven hoe het vierploegensysteem faalt. Ze zitten ‘s avonds tot half tien te puzzelen hoe ze zich hier uit kunnen draaien. Fleischman, de spreadshitmanager, verslagen met zijn eigen wapens. Met de extra uitzendkrachten is een vijfploegenbezetting zo ingevuld. Alleen nog een extra ploegleiding samenstellen.
De onwil
Deze directie brengt haar onkunde zelf nog het beste naar voren. Ze zijn zo vol lof over zich zelf dat ze hun voorstel hoe een stap te doen, breed uit publiceren op A0 formaat. Iedere medewerker die het rooster van de directie in beeld ziet gebracht, begrijpt direct dat dit nooit gaat werken. ‘5 ploegen met 18 opkomstdagen. Ze zijn nog onnozeler dan je voor mogelijk kan houden’. Dit soort reacties zeggen genoeg. We modderen verder. De actiebereidheid neemt toe. Een mooi moment is een rituele verbranding van een dreigbrief van de directie. De politie komt er op af en toont zich sympathiek met ons. Zolang we niet aan de hekken morrelen is er geen reden tot optreden ook al bevinden we ons op de toegangsweg naar het bedrijf.
Feestelijk crematie
De rituele verbranding inspireert dusdanig dat een plechtige crematie van de vierploegendienst volgt. Een lijkwagen compleet met kist, dragers en voorganger en zo’n 60 medewerkers stellen zich op voor de poort. We vieren alvast feest want deze crematie betekent de wedergeboorte van de vijfploegendienst. Jammer dat de directie wegblijft. In de regionale pers wordt uitbundig verslag gedaan van deze happening. Uiteindelijk bereikt de stank van de verschroeiende vierploegendienst ook de neusvleugels van de directie. Februari 2017 is er overeenstemming over een armoedige vijfploegendienst met 12 opkomst dagen en verruiming van het aantal koopdagen.
Bomen
‘Daar eindigden we mee, vorige week’, zegt Tai. ‘En daar wil ik het graag nog even over hebben.’
Mijn knikkend hoofd is voldoende.
‘Ik zie een enorme groei op jullie planeet.’
Mijn verbazing verbaast Tai niks.
‘Ja dat is gek hè. Ik zal het uitleggen. Ik zie een groeiend aantal kale plekken in de groene zones van de aarde en ik zie die kale plekken groeien.’
‘Ik weet het Tai. Het is zonder meer zorgelijk. Ik vind het in ieder geval wel zorgelijk. Ook hier in Nederland kappen ze nietsontziend overal bomen. Het hout gaat enkele reis naar biomassacentrales en daar als CO2 de lucht in. Economisch gewin is het grote probleem. Ecologisch is het onverantwoord.’
‘Jeroen, ik weet dat jij verder denkt dan je eigen belang. Daarom zijn we ook met elkaar in contact gekomen.’
‘150 ecologen om op te stemmen in 2025. Ik heb het al genoteerd op mijn lijst van punten voor de partij M’25, Tai.’
‘Er is nog één ding waar je je eens goed in moet verdiepen Jeroen. We hebben al een bovengrens gesteld voor de rijkdom. Revolutionair. Kom je volgende week met een idee voor een structurele ondergrens?’
Jeroen van Linge,
Lid FNV
