Opinie: Wiegel en consorten vertellen liberale sprookjes.
door kaderlid Anne van Dijk
De heer Wiegel roept de VVD op de ZZP-ers te omarmen. Volgens Wiegel moeten die niet in het pensioen en ook geen arbeidsongeschiktheidsverzekering. Veel te duur, volgens Wiegel.
De arbeidsongeschiktheidsverzekeringen bij verzekeringsmaatschappijen zijn inderdaad veel te duur. Het zijn verzekeringen volgens het liberale model, ieder voor zich en niemand voor ons allen. Echter verplichte verzekeringen waaraan iedereen meedoet en die rekening houdt met de hoeveel verdienste, is niet te duur. Dat ZZP’ers behoefte hebben aan een betaalbare verzekering bleek wel bij de ZZP bond van het FNV. Tachtig procent van de leden vroegen om een dergelijke verzekering.
Het pensioenstelsel in Nederland, waarbij naast de AOW, via de cao voor het aanvullende pensioen gespaard wordt, behoort volgens de jaarlijkse internationale onderzoeken tot het beste van de wereld. Het verplichte aanvullende pensioen, is goedkoop en geeft de hoogste uitkomst. Door absurde regels van het kabinet worden de pensioenen de laatste 10 jaar niet verhoogd met de prijs of cao-stijgingen. Ondanks dat de pensioenreserves verdubbeld zijn in 11 jaar. De uitwerking van het pensioenakkoord moet dit probleem oplossen. Het uitsluiten van ZZP’ers van de collectieve aanvullende pensioenen, onder het mom van het is te duur, terwijl die aanvullende pensioenen wel van toepassing zijn op werknemers in de bedrijven waar ZZP’ers en uitzendkrachten hetzelfde werk doen, is niets anders dan een pleidooi voor het bevoordelen van werkgevers. Die hoeven dan immers voor ZZP’ers niet hun pensioendeel te betalen. Hetzelfde geldt voor uitzendkrachten die een veel slechter pensioen hebben dan de mensen in dienst van de bedrijven waar de uitzendkrachten werken. Pas na een halfjaar begint de opbouw een beetje en daarna duurt het nog een jaar voordat meer opgebouwd wordt.
Mevrouw Kroes ook van de VVD is commissaris bij Uber. Het bedrijf dat zonder vergunningen taxi diensten verleend en vaak in overtreding is. Als het om geld verdienen gaat, is dat geen probleem voor VVD’ers. Wiegel was adviseur bij uitzendbureau Otto work-force. Gespecialiseerd in uitzendkrachten uit Oost-Europa die onder cao-niveau in Nederland te werk gesteld werden en worden en daarmee vaste krachten concurrentie aandoen. Het zijn de vakbonden die deze misstanden steeds hebben aangevochten.
Kroes pleit voor een vrouwen quotum in raden van commissarissen. Kroes en de VVD zijn echter tegen het verplicht minstens 5% arbeidsgehandicapten in dienst hebben door werkgevers. Wel de sociale werkplaatsen afbreken, maar geen harde wettelijke eisen stellen om arbeidsgehandicapten aan een baan te helpen. Het wrange is dat raden van commissarissen wel een harde wettelijke eis krijgen. Wellicht omdat daar ex politici vaak in komen.
Het liberale beginsel dat het beter is dat de inkomens verschillen groot zijn (verdedigd met; dat managers hard werken alsof handarbeiders dat niet doen) en de vermogens verschillen nog meer, is een sprookje of te wel een werknemers nachtmerrie gebleken. De toenemende verschillen hebben de economie niet versterkt. Er wordt geld opgepot door werkgevers. Werknemers moeten steeds vaker staken om hun deel van de arbeid opbrengst te krijgen. De verdeling is scheef. Een steeds groter deel gaat naar het kapitaal ten koste van de werknemers.
Door het weghalen van wetten en regels is Nederland inmiddels kampioen slechte contracten. Het wordt tijd voor een andere wind. Een wind waarbij rechtvaardige verdeling van inkomen, kennis (onderwijs mogelijkheden) en macht wordt nagestreefd. Om dat te bereiken zullen werknemers, met en zonder vaste contracten, zich moeten verenigen in vakbonden en bereid zijn, net als in de metaal, de strijd aan te gaan tegen verslechteringen en te weinig loon. Het verhaal dat rechtvaardigheid vanzelf komt, kan in het grote liberale sprookjes boek worden bijgeschreven Bij verkiezingen is het zaak op partijen te stemmen die voor de werknemers opkomen. Kijk vooral naar hoe de afgelopen zittingsperiode gestemd is en niet zozeer naar de mooie beloften in de verkiezingsprogramma’s.
Anne van Dijk, Drachten.
