Column: Polderen op drijfzand

De uittocht is afgelopen vrijdag begonnen. 130 toegewijde collegiale breed inzetbare professionals komen beschikbaar op de arbeidsmarkt. De Marsman komt met waarnemingen vanaf Mars van een bizar klimatologisch verschijnsel dat leidt tot een nogal onthutsende conclusie. Een korte terugblik met de Marsman op de Tweede Kamerverkiezingen biedt een unieke mogelijkheid voor verbetering van de democratie.

De bezetting uitgedund

‘Het was een slagveld afgelopen weekend.’ Na een hartelijke begroeting, alsof we al jaren vrienden zijn, is dit het rauwe begin van ons 4^e interplanetair samenzijn. ‘De namen passeren in de digitale dorpsroddel, die inmiddels alweer uitgedoofd is, als een soort aftiteling van D-Day. 'Weet je wat D-Day is’, vraag ik aan Tai.
Hij knikt. ‘Een veldslag met ongekend veel manschappen die aan hun eind kwamen.’
Ik vervolg. ‘We zeggen tegen elkaar dat je niet moet proberen de logica te ontdekken achter het vervallen van bepaalde functies en de mensen die daar aan zijn verbonden want dat gaat niet lukken. Er gaat heel veel kennis weg. Ik ga trouwens zelf ook weg hè.’
‘Hoe voel je je eronder?’
‘Gemengde gevoelens Tai. Enerzijds ben ik er niet rouwig om dat ik vertrek. Het is voor mij beter. Toch voelt het ongemakkelijk. Je hebt hier wel een bepaalde positie die nu wegvalt. Het is alsof je weer opnieuw moet beginnen. Het is heftiger dan ik had verwacht. Ik ben er onrustig onder, iets wat ik van meer collega’s hoor.’

IJskappen

‘Wat is er eigenlijk met het lokale klimaat bij jullie?’, vraagt Tai.
‘Hoezo?’
Hij vertelt me dat ze af en toe met een telescoop waarnemingen doen op de Aarde. Nu hebben ze twee grote witte vlekken ontdekt net aan de rand van Groningen, aan de weg richting Westerbroek.
‘Dat jullie op de polen ijskappen hebben net als wij, vinden we niet vreemd. Maar dit is wel een vreemde locatie hoor.’ ‘Haha’, lach ik. De Marsman lijkt zelfs even van slag als ik mijn cynische gezichtsuitdrukking aanneem. ‘Ik denk dat je onze afvalberg bedoelt.’
‘Komt dat allemaal uit jullie fabriek?’ 
‘Jazeker Tai. Het is mogelijk onze grootste verliespost.’
‘Hij kijkt me aan en zegt: ‘Door onze telescoop zien we nog iets geks aan één van die kappen. Die heeft de vorm van een hart.’
‘Echt waar?’
‘Ja echt Jeroen. Er is nog iets vreemds. Wij zien af en toe een bloedrode kleur als het ware door het wit heen komen. We hebben er hier een beetje een naar gevoel bij, moet ik zeggen.’
De stilte tussen Mars en Aarde is veelzeggend. Ik bedenk dat je zoiets waarschijnlijk alleen maar van grote afstand kunt waarnemen. Die afvalberg is wel een weergave van de struggles waar de arbeider op de vloer mee te maken heeft. En uitgerekend nú, met de ontslagronde, ziet de Marsman een onverklaarbaar, bijna levensverschijnselachtig proces in ons afval.
‘Tai, ik kom tot een echte schokkende gedachte. Ik denk dat het ontslag van al die medewerkers, die zich met hart en ziel voor de fabriek gegeven hebben, hun lijdensweg zich hier manifesteert in het universum. Vanaf Mars is kennelijk goed te zien wat  hier aan de hand is. Wij zitten er te dicht bovenop om het nog te herkennen.’
‘Wat vreselijk om te horen Jeroen.’

Vreselijke uitslag

‘Je had het net over D-day Jeroen. Dat kan haast geen toeval zijn. Ik heb de uitslag van jullie Tweede Kamerverkiezing gezien. Dit is ernstig. Zijn jullie je wel bewust van de gelijkenis met de jaren voor het ontstaan van de tweede wereldoorlog?’
‘Het is zeker verontrustend Tai. De centrumpartijen laten zich voor het karretje spannen van de multinationals en bankiers. En die lachen zich slap wanneer wat populistische schreeuwlelijkers, die beweren op te komen voor een groep perspectiefloze mensen, immigranten de schuld te geven van hun beroerde situatie. Het leidt lekker af van de werkelijke veroorzakers van hun ellende.’
‘Gelukkig zijn er mensen die dit zien Jeroen’, reageert Tai.
‘Gepolder op drijfzand maskeert waar de werkelijke macht zit’, antwoord ik. ‘Er zijn maar enkele kamerleden die deze praktijken aan de kaak stellen. De meesten zijn uiteindelijk ook alleen maar bezig met deelbelangen zoals ondernemen, autorijden, bouwprojecten, bio-industrie, CO2 rechten en ga zo maar door. Kunnen jullie van Mars geen invloed uitoefenen?’
Ook bij Marsmensen zie je aan hun gezicht als ze iets leuks bedenken.
‘Wat dacht je ervan als wij een politieke partij oprichten?’ De energie van de Marsman is op 400 miljoen km afstand voelbaar.
‘Mars 2025!’, roep ik. ‘Nee beter is M’25!’
Het is een mooi idee om volgende sessie verder uit te werken. Op dit moment is het belangrijker te voorkomen dat nog eens 130 slachtoffers in de klauwen van de populisten belanden.

Werk naar werk

Met dank aan de vakbonden is bedongen dat er geld is voor de vertrekkende medewerker om mee te doen in een traject dat moet leiden naar ander werk. Persoonlijk ben ik er heel benieuwd naar zo’n traject. Gezien het feit dat er afgelopen jaren heel hardnekkig door Koolmees en de zijnen is gevochten om de AOW-leeftijd niet te verlagen, moet het niet te moeilijk zijn om ander werk te vinden. Als dat wel zo mag zijn, kan de AOW-leeftijd wel omlaag want dan is er blijkbaar genoeg aanbod aan werkkrachten.

De Marsman beaamt dit. We nemen afscheid met het idee dat we nog heel wat te bespreken hebben in de toekomst.

Jeroen van Linge
FNV Kaderlid