Vak-trots

‘Ik ben het schoolvoorbeeld van een andere weg inslaan’

‘Van huis uit heb ik een fascinatie voor metaal en techniek, mijn vader was elektricien’, zegt Tina van de Klugt. ‘Omdat ik een meisje was, stelden mijn ouders voor een ander beroep te kiezen.’ Na enige omzwerving, volgde ze uiteindelijk toch haar hart en vond een baan in de techniek bij Stork Turbo Blading in Sneek. Hier voelt ze zich helemaal op haar plek. Als kaderlid  zit ze in een vrouwengroep van het FNV met als doel vrouwen te motiveren voor dit werk en er bekendheid aan te geven.

‘Laat ik maar wat meenemen, dat praat makkelijker, ’zegt Van de Klugt. Ze haalt uit haar rugzak een gefreesd en glad geschuurd turbineblad tevoorschijn. Het ding is ongeveer een halve meter lang en flink zwaar. Een meegebrachte foto toont een gasturbine waarin heel wat van dit soort bladen zijn verwerkt. Gasturbines zijn voor het opwekken van energie voor met name de gasindustrie.

In mijn boekenkast

‘Ik sta achter de freezemachine en dat is altijd verschillend. Turbobladen zijn er in allerlei soorten en maten, verschillend gedraaid en met verschillende voet.’ Het meegebrachte exemplaar is mooi van vorm en zou voor de leek een kunstwerk kunnen zijn. Vanwege de hoge eisen die het bedrijf aan haar producten stelt, worden ze regelmatig afgekeurd. ‘Dan zeg ik geef maar aan mij, die zet ik in mijn boekenkast. Ik heb ze overal in huis’, lacht ze.

Mijn voorbeeld volgen

‘Ik werk er nu viereneenhalf jaar en ik ben sowieso trots dat ik dit werk doe. Hiervoor had ik een kantoorbaan, maar heb mijn hele leven omgegooid. Ik ben iets gaan doen dat ik altijd al wilde. Metaal fascineert me’, zegt ze. Lachend: ‘Ik ben de enige dame op de werkvloer en dat bevalt heel goed. Ik kan met iedereen opschieten.’ Ze vertelt hoe de werksfeer is veranderd na haar komst. ‘Wanneer ik zie dat iemand het druk heeft, bied ik hulp aan. Heel geleidelijk volgden de mannen mijn voorbeeld. Zij bieden elkaar onderling nu ook hulp aan. Het is er veel socialer. Eerst had iedereen zijn eigen stukje.’

Een openbaring

‘Op kantoor was dat anders. Ik was altijd heel verlegen. Ik had een leidinggevende functie en dan sta je boven de mensen. Sinds ik dit werk doe, ben ik veel extroverter, heb meer zelfvertrouwen en ben gelukkiger. ‘Ik ben als persoon veranderd door te gaan doen waar mijn hart ligt. Dat was een openbaring voor mij.’ Mensen in haar omgeving die niet happy met hun werk zijn, raadt ze altijd omscholing aan. ‘Ik ben het schoolvoorbeeld van een andere weg inslaan en dat dat succesvol is.’

Een tien voor wiskunde

Aanvankelijk koos Van de Klugt voor het laboratoriumonderwijs, de veterinaire kant. ‘Daar zaten ook heel veel meiden.’ Een struikelblok voor haar was het opensnijden van dieren. Lachend: ‘Ik houd van dieren.’ Ze stopte en schreef zich in bij een MEAO (Middelbaar Economisch en Administratief Onderwijs), richting boekhoudkundige bedrijfsadministratie.
‘Ik ben heel goed in getalletjes en exacte vakken. Ik deed eindexamen MAVO D en had een 10 voor wiskunde.’

Herintreden

Na verschillende  baantjes via een uitzendbureau, kreeg ze een vaste baan op een kantoor in Amsterdam. Ze trouwde, kreeg twee kinderen en was jaren uit het arbeidsproces. Ze wilde herintreden en kreeg van haar man het advies om iets te gaan doen dat ze echt graag wilde. Van de Klugt vond via Verder in Techniek een MBO- opleiding in Emmen waar ze haar scholing kreeg in het computergestuurde frezen. ‘Randstad betaalde het en regelde daarna werk. Je betaalt je studie via je werk terug.’

Multitasken

Het hele proces vanaf het zagen uit een groot stuk metaal, het grove voorfrezen, het fijnere nafrezen en het schuren, blijft haar boeien. ‘Ik kan echt uren staren naar die freesmachines. Ik luister, ik voel de trillingen en ik kijk. Zorgen dat het proces optimaal verloopt, maakt het fascinerend’, zegt ze. ‘Ik ben heel erg gewend aan multitasken, kan goed meerdere machines tegelijk bedienen en heel gestructureerd werken.’

Loodzware spanenbak

Van groot belang op de werkvloer is waardering en plezier en dat heeft Van de Klugt. ‘Ze horen me hier vaak lachen boven alle machines uit.’ De mannen waarderen haar om haar enthousiasme, vakkennis en leergierigheid en vragen haar geregeld om hulp. ‘Ik heb voordeel van mijn vrouw-zijn’, zegt ze. ‘Ik maak er ook grapjes over: Mag ik jouw spierballen even lenen?’ Lachend: ‘Ik duwde een loodzware spanenbak op wielen vooruit en een collega ging plagend tegendrukken. Ik zette mijn volle gewicht er op en hij ging onderuit als stoere kerel. Iedereen die het zag schoot in de lach.’

Van de Klugt geniet van haar status als vakvrouw met humor en sociaal talent. Ze werkt in een vaste ploeg maar mannen uit andere ploegen vragen wel eens: ‘Wanneer kom je nou bij óns werken?’ Of ze bellen Randstad. ‘Als jullie nog eens een Tina hebben, stuur maar hier heen.’