COP30 - Verslag
Waar staan we nu?
President Lula opende vorige week COP30 met de boodschap dat deze COP er een van de waarheid moet zijn: een conferentie die de diepe ongelijkheden durft te benoemen die de klimaatcrisis veroorzaken, in plaats van eromheen te praten. Hoewel dit de eerste COP in twee jaar is waar protest openlijk is toegestaan, was week 1 ook een confrontatie met de realiteit: zwaar beveiligde ruimtes, en gemiddeld één fossiele lobbyist op elke 25 deelnemers.
Tekst & foto's : Lina de los Rios Torres
COP30 – Week 1
Mondiaal FNV is intensief bezig geweest met het volgen van de onderhandelingen en het bijdragen aan side events waar vakbonden en andere maatschappelijke organisaties samenkwamen.
De eerste week stond in het teken van scherpe verdeeldheid in de onderhandelingszalen. Een belangrijk thema in de onderhandelingen is het voorgestelde Belem Action Mechanism, bedoeld om eindelijk de stap te zetten van woorden naar daden en implementatie voor een rechtvaardige transitie. Na stevige druk van vakbonden, inheemse groepen, jongeren-, vrouwen- en milieuorganisaties lijkt er nu beweging, zelfs bij de EU, om dit plan aan te nemen.
Financiering blijft een groot struikelblok
Veel Afrikaanse landen en kleine eilandstaten vragen om meer verplichtingen van rijke landen voor klimaatadaptatie, verlies & schade, en schuldenvrije steun aan transities in het mondiale zuiden. Deze week wordt ook de 'guidance voor het Loss and Damage-fonds' vastgesteld, dit zijn richtlijnen die bepalen hoe het geld uit dit fonds zal worden verdeeld en hoe landen toegang krijgen tot middelen. Een belangrijke stap richting klimaatrechtvaardigheid.
Verder is er een brede internationale coalitie van landen ontstaan die een routekaart eisen voor het uitfaseren van olie, kolen en gas. Ook Nederland heeft hier zijn naam onder gezet.
Week 2: de politieke fase
Week 2 is politiek gezien de belangrijkste fase van de COP. Ministers nemen het over en veel onderhandelingen vinden achter gesloten deuren plaats. Dit is het moment waarop de echte beslissingen vallen, beslissingen die bepalen of we vooruit komen of vastlopen.
Met minder dan drie dagen te gaan staan o.a. deze dossiers centraal:
- Een plan om het “ambitiegat’’ in nationale klimaatplannen te dichten. Landen moeten aangeven hoe zij hun klimaatdoelen zullen aanscherpen en welke stappen zij zetten om de afgesproken doelen uit het klimaatakkoord te behalen.
- De mogelijke aanname van het Belem Action Mechanism onder het Just Transition Work Programme, , een internationaal mechanisme dat ervoor moet zorgen dat de al gemaakte afspraken over een rechtvaardige transitie effectief worden geïmplementeerd.
- 100 nieuwe indicatoren voor effectieve klimaatadaptatie.
- Richtlijnen voor het schade en verlies-fonds.
- Meer verplichtingen voor klimaatschade- en transitie-financiering.
- Een internationale routekaart voor het uitfaseren van fossiele brandstoffen
De uitkomsten van de onderhandelingen zullen de basis vormen voor nationale en regionale wetgeving, en voor ons werk om regeringen verantwoordelijk te houden voor het beschermen van werkers en gemeenschappen die nu al het hardst geraakt worden door de gevolgen van klimaatverandering.
De onderhandelingen gaan door tot vrijdag 21 november. Als internationale vakbondsdelegatie blijven we ons uitspreken — voor werknemersrechten en klimaatrechtvaardigheid.
Fotografie: Sami Dellah
Fotografie: Sami Dellah
