Carina Brienen (78 jaar) werd lid van de FNV vanwege de acties en stakingen van apothekersassistenten. Ze is al jaren met pensioen, maar wil met haar lidmaatschap de apotheekmedewerkers steunen in hun strijd.
Carina Brienen
‘Ik volgde de acties van de apothekersassistenten in het nieuws. Ik vind het terecht dat ze actie voeren. Hun loon loopt al jaren achter op dat van apothekersassistenten in het ziekenhuis. Wat voor mij speelde om lid te worden was de gedachte hoe kun je het beste de hele groep steunen. De FNV zet zich in voor de apothekersassistenten, dus dan maar lid geworden.
Ik heb ook veel affiniteit met de apothekersassistenten. Ik ben zelf apotheker geweest en tijdens mijn studie farmacie in Utrecht was het in mijn tijd gebruikelijk om ook je apothekersassistentendiploma te halen. In mijn studententijd verdiende ik een aardig centje bij door weekenddiensten in de apotheek te draaien. Maar ik heb ook nog contact met een aantal oud-collega’s die nu nog steeds als apothekersassistent werken en die ook gestaakt hebben.
Toen oud-collega en apothekersassistent Cocky vertelde dat ze gingen staken kreeg ze steun van mij en andere oud-collega’s. Ik vind het prima dat ze staken. Terecht dat ze voor een beter loon gaan. Hun loon loopt achter en er is een tekort aan apothekersassistenten. Er zullen altijd wel een aantal mauwers zijn die zeggen “ja, maar dan kunnen we niet aan medicijnen komen.” De apotheek gaat misschien niet openen, maar de apotheker is altijd bereikbaar voor spoedzorg.
Er is wel veel verandert voor de apotheken. De zorgverzekeraars hebben teveel macht. Door het inkoopbeleid van de zorgverzekeraars is er een tekort aan medicijnen. Dan zijn het niet de zorgverzekeraar of de apotheker die aan de patiënt moeten uitleggen waarom er geen medicijnen zijn, maar dat doet de apothekersassistent. En dat is geen eenvoudig verhaal om uit te leggen. Apothekers mogen wat mij betreft wel meer inspannen richting de zorgverzekeraars. Jaarlijks komt er vanuit de politiek extra geld voor verbetering van de arbeidsvoorwaarden beschikbaar, maar die komt niet bij de apotheekmedewerkers terecht. Ik vind het belangrijk dat eindelijk eens boven tafel komt waar dat geld is gebleven.
Maar ook in mijn tijd heb ik me hard gemaakt voor verandering van het systeem. Vroeger hadden apothekers nog gouden tijden. Dat is wel verandert. In de jaren ‘70 was ik betrokken bij het opzetten van gezondheidscentra. Dat waren plekken waar alle eerstelijnsvoorzieningen als huisartspraktijk, maatschappelijk werk, wijkverpleging, fysiotherapie en apotheek onder één dak kwamen. Ik vind dat als je een algemeen maatschappelijke dienst levert dat je dan in loondienst moet. Alleen de apotheker mocht niet in loondienst bij een stichting wijkgezondheidscentrum, daarvoor moest de wet worden aangepast. En dat is ons uiteindelijk gelukt.
Ik weet dat het niet in de genen zit van apothekersassistenten om actie te voeren. In mijn tijd als apotheker is er nooit gestaakt. Ik hoop dat de apothekersassistenten doorgaan. Houd goede moed, houd vol. Blijf actie voeren als er geen resultaat komt. Want het is heel moedig van jullie om actie te voeren en te staken. Mijn steun hebben jullie.’
Wil je ook actief worden voor de bond? Laat ons het weten!