‘De WW is geen gunst, maar een recht’
Zelf heeft hij aan het begin van zijn carrière met enige regelmaat met de WW te maken gehad. Inmiddels is Harmjan Ruiter (55) al jaren in vaste dienst, hem zal het korten van de regeling persoonlijk niet meer treffen. Voor jongeren met flexibel werk voorziet hij echter grote problemen.
‘Toen ik jong was, heb ik een jaar of acht als uitzendkracht gewerkt. Ik woon in het Noorden van het land en daar lag – en ligt - het werk bepaald niet voor het oprapen. Ik hobbelde regelmatig van werk naar de WW en weer naar werk. Niet ideaal natuurlijk, maar dankzij die WW viel je tussen de banen in tenminste niet in een zwart gat. Die tijd ligt gelukkig ver achter me. Ik werk nu onder vast contract bij een aardappelzetmeelfabriek. Met een aantal collega’s leid ik op elke denkbare manier het productieproces van aardappelzetmeel in goede banen.’
Campagnewerk
‘Het verwerken van aardappelen tot zetmeel is campagnewerk, het is seizoensgebonden. Als er nieuwe aardappelen zijn, draait de fabriek op volle toeren, daarna zijn er weer perioden dat er weer minder te doen is. Om dat verschil in drukte op te vangen, heeft elke ploeg bij ons twee campagnekrachten; mensen die ze in dienst nemen als er veel werk is en daarna weer laten gaan. Voor deze mensen, die geen vast contract hebben, biedt de WW enige zekerheid. Eigenlijk net als vroeger, voor mij, toen ik nog uitzendwerk deed. Je hebt het vertrouwen dat je op iets kan terugvallen als het even niet lukt nieuw, tijdelijk werk te vinden. Daar wil de politiek nu aan tornen. Ik vind dat een slechte zaak.’
Nadelen voor iedereen
‘Die dreiging vanuit de politiek maakt mensen onzeker. Vooral jongeren, die nog niet zoveel rechten hebben opgebouwd. Die gaan weg, op zoek naar meer vastigheid, elders. Het verloop wordt groter. Voor ons betekent het dat we constante nieuwe mensen aan het opleiden zijn. En uiteindelijk dreigen we periodes met een tekort aan mensen te zitten. Zo heeft het korten op de WW niet alleen nadelen voor de arbeiders, maar ook voor werkgevers.’
Laat je nú horen
‘Dit mag niet gebeuren. De WW is geen gunst, maar een recht. We betalen er zelf aan mee, dat is indertijd zo afgesproken. En nu wordt die afspraak door de politiek zomaar opengebroken. Bij collega’s, vooral jongere collega’s, merk ik wel eens dat ze te laat doorhebben wat er gebeurt. Dan zeggen ze achteraf: maar dit had nooit gemogen gebeuren! Aan hen wil ik zeggen: laat je nú horen, voor het te laat is. De WW is een verworven recht, dat heeft de politiek zo afgesproken. Een man een man, een woord een woord.’
Steeds meer mensen maken zich zorgen over hun toekomst en bestaanszekerheid. Als we nu niets doen, wordt de WW en WIA verder afgebroken door politiek Den Haag. Laat je stem horen en teken de petitie.