Mensen met een arbeidsbeperking horen niet thuis in de Participatiewet
Het pleidooi van de FNV, dat mensen met een beperking niet in de bijstand horen, begint weerklank te vinden. Laten we hopen dat het meegenomen wordt in de fundamentele wijzigingen van de Participatiewet waar minister Schouten aan gaat werken.
Wijzigingen hard nodig
De Tweede Kamer heeft 23 februari voor het eerst gesproken met de nieuwe minister Carola Schouten over aanpassingen die nodig zijn in de Participatiewet. De minister wil met fundamentele wijzigingen komen, stelt zij in een eerdere brief. Wat de FNV betreft zijn die fundamentele wijzigingen hard nodig.
Dwang en onrechtvaardigheid
Wantrouwen, een oerwoud aan onnavolgbare regels en continue bezuinigingen. Dat is de status van het sociale zekerheidssysteem in Nederland. In plaats van dat het een vangnet biedt voor mensen die dat nodig hebben, mondt het uit in dwang en onrechtvaardigheid. En koploper is dan wel de Participatiewet en de daaraan gekoppelde bijstand. Bedoeld als een tijdelijk vangnet, want de overheid heeft de wet zo ingericht dat die alleen voor een zeer korte periode leefbaar is. Naast alle sancties, de Kostendelersnorm, hardvochtigheden en verplichte tegenprestatie en werken zonder loon, is voor veel mensen met een arbeidsbeperking die arbeidsbeperking niet tijdelijk.
Politiek moet in actie komen
Na de invoering van de Participatiewet in 2015 zijn veel mensen de bijstand ingestroomd, omdat ze door aangepaste regelgeving niet langer in de Wajong of de sociale werkvoorziening terecht konden. Ook zijn er veel mensen die, terwijl ze in de bijstand zaten, ziek of arbeidsongeschikt zijn geraakt. Zij kunnen vaak niet meer (volledig) werken. Voor hen is de bijstand dus geen tijdelijk vangnet, maar een definitieve gevangenis en zij hebben dus al snel geen leefbaar inkomen meer. In het rapport ‘gevangen in de bijstand’ staan hun persoonlijke verhalen. Verhalen om bij stil te staan en stil van te worden. Laat de politiek nu eindelijk in actie komen!
