De gevolgen van corona op een studie

Mijn naam is Monique Timmers. Ik werk als docent aan de Universiteit van Amsterdam. Naast het geven van allerlei vakken aan bachelor- en masterstudenten, ben ik ook vakbondsfunctionaris van de FNV aan de UvA en stagecoördinator van onze afdeling Communicatiewetenschap.  

Een stage duurt tenminste 12 weken en wordt gedaan binnen een semester. Op het moment dat de eerste maatregelen op 16 maart door het RIVM werden genomen (Zoveel mogelijk thuiswerken! Geen handen schudden!) hadden de meeste studenten er 6 weken stage opzitten. De maatregelen voor thuiswerken zouden duren tot 28 maart. Een week later werd dit al verschoven naar 6 april. In die eerste weken van de coronacrisis, die toen nog geen coronacrisis heette, stroomden de mails van stagestudenten dan ook bij mij binnen. 'Mijn stagebedrijf zegt dat ik niet verder kan!' 'Is het beter om nu terug te komen naar Nederland?'

De ruimte (uren) binnen het onderwijs op de universiteit is schaars. Er bestaat een strakke urenvergoeding voor alle taken. Er zijn steeds meer (internationale) studenten, de personeelsaantallen blijven achter. Daardoor is de werkdruk de laatste jaren enorm toegenomen. 

Voor de stagecoördinatie krijg ik 3,5 uur per week. Twintig stagebegeleiders begeleiden samen 330 studenten: 150 (nationale) en 180 (internationale) studenten. Een coördinator is de hoofdverantwoordelijke van een vak en stuurt deze stagebegeleiders aan. Ik formuleer eisen, leerdoelen, onderhoud het contact met bedrijven en beoordeel stageverslagen. 

De piekbelasting die in maart ontstond zorgde voor een verviervoudiging van deze uren. Daartegenover stond dat de crisissituatie een solidariteit veroorzaakte die motiveerde. Alle docenten hadden de intentie om, binnen de grenzen van het mogelijke, de uitdagingen voor het onderwijs gezamenlijk aan te pakken. En de studenten zo min mogelijk studievertraging te laten oplopen. Door een protocol te formuleren waarin we thuiswerkmogelijkheden bespraken, onderzoeksmogelijkheden binnen de stage probeerden te vergroten en de ruimte van de stageperiode door te laten lopen in de zomermaanden is het gelukt de stages voor heel veel studenten dit semester te laten doorgaan. 

Hoe verder?

Het blijft crisismanagement in progress. Rond half april kregen we te horen dat er geen fysiek onderwijs meer zou zijn in dit studiejaar. Sterker, op dit moment ben ik bezig mijn vak, het Afstudeerproject voor bachelor studenten dat start in september, digitaal te hervormen. Een bijkomend probleem met studievertraging en het omdraaien van de studieplanning is dat wanneer stages worden uitgesteld dit soort vakken overvol zullen raken. Er wordt nu nagedacht over hoe we het onderwijs na de crisis weer kunnen gaan opstarten. Laten we het thema werkdruk binnen deze opstartstrategieën nadrukkelijk op de agenda zetten.