Vak-trots

‘Ik probeer aan te voelen wat mensen nodig hebben’

Acute zorg verlenen en rust brengen zodat mensen zich kunnen redden voor de rest van de nacht. Dat is wat Sebastiaan (32) aanspreekt in zijn werk als verzorgende bij Icare. Cliënten met Personenalarmering die onverwacht hulp nodig hebben in de nacht, kunnen hem oproepen via een druk op de knop. ‘Ik vind het werk leuk. Ik wil het allerbeste uit de zorg halen’, zegt hij. Naast zijn werkzaamheden is hij kaderlid bij FNV Zorg & Welzijn en zit hij in de ondernemingsraad van Icare, rayon Zuidoost-Drenthe.

Weerstand overwinnen

‘Tijdens een drukke nacht rijd ik soms wel 200 kilometer door mijn werkgebied dat heel Zuid Drenthe omvat. Wanneer het rustig is, zo’n 50 tot 70 kilometer’, aldus Oosterhuis. Aanvoelen wat mensen echt nodig hebben, ziet hij als één van zijn sterke kanten. Mensen begeleiden bij het overwinnen van hun angst en onzekerheid om iets weer zelf te doen. ‘Ze vertrouwen soms hun lichaam niet meer. Ze zeggen dat iets hen niet meer lukt zoals zelf uit bed komen.’ Met verbale aanmoediging weet hij ze vaak zo ver te krijgen dat ze toch hun weerstand overwinnen. De zorg is meer gericht op zelfredzaamheid dan vroeger. ‘Uiteindelijk worden patiënten er beter van wanneer het uit henzelf komt. Wanneer je elke keer iets van hen overneemt, verleren ze het.’

Mantelzorgers ontlasten

‘Ik vind het belangrijk dat de organisatie niet vergeet dat nachtzorg ook belangrijk is. Er zijn mensen die overdag voldoende hebben aan mantelzorg, maar die ’s nachts wel een beroep op de zorg doen om overbelasting van de mantelzorgen te voorkomen. Veel mensen die aan het eind van hun leven komen, willen thuis blijven tot ze sterven. Voor deze behoefte van mensen maak ik mij hard. Tevens is deze manier van zorg verlenen voor de maatschappij goedkoper. Mijn vastberadenheid zorgt ervoor dat ik deze boodschap positief uitdraag en mensen aan het denken zet. ‘

Gewoon een praatje

‘Het verlenen van acute hulp en het oplossen van een crisis vind ik vooral mooi in mijn werk. De waardering die ik ervoor krijg’, zegt hij. ‘Ik leer mensen omgaan met situaties die ze moeilijk vinden zodat ze een volgende keer rustiger blijven. Gewoon een praatje doet vaak al heel veel.’ Oosterhuis zegt altijd kritisch terug te kijken op wat hij heeft gedaan om het een volgende keer nog beter te kunnen doen. ‘Ik probeer me altijd te ontwikkelen. Ik ben leergierig.’

Op meerdere plekken?

Zijn talent om aan te voelen wat mensen nodig hebben, kan hij ook goed gebruiken bij zijn werk als kaderlid en in de OR (Ondernemingsraad). ‘Wij communiceren met de directie en hebben als OR inspraak over ontwikkelingen binnen de organisatie. Daarom is het belangrijk dat we weten wat er op de werkvloer nodig is. Waar lopen mensen tegen aan? Wat gaat goed? Speelt een probleem op meerdere plekken of zelfs binnen de hele organisatie? Is het beleid van de directie werkbaar?’

Productiever

Als lid van de OR gaat Oosterhuis actief de regio’s bij langs om met name verpleegkundigen en verzorgenden te horen. ‘Ik probeer verbinding te creëren met de werkvloer. Kennis en kunde die ik ophaal bij de vakbond, geef ik door. Ik wil collega’s laten zien waarvoor de vakbond belangrijk is. Als een grote groep binnen een organisatie lid is, heb je meer invloed. Mensen weten vaak niet waar ze recht op hebben, bijvoorbeeld wanneer een CAO niet wordt nageleefd. Wanneer je goed geїnformeerd bent over de bedoeling van de CAO, sta je sterker richting werkgever.’

Actie ondernemen

Voor rayon Oost Drenthe is Oosterhuis opzoek naar satellieten. Een satelliet is iemand die aandachtspunten doorgeeft aan zijn collega in de OR die voor hetzelfde rayon werkt (een rayon is een werkgebied dat aan een bepaald ziekenhuis gekoppeld is). Het kan bijvoorbeeld gaan om goed lopende projecten of informatie over hoe het team werkt. Deze OR-collega zoekt uit of dit ook in andere teams plaats vindt, de noodzakelijkheid ervan en het belang voor de directie. Wanneer dat het geval is, onderneemt het OR-lid actie.

Dat wil ik ook

‘Wat me vooral in het vakbondswerk aanspreekt, is het streven naar betere arbeidsvoorwaarden. Tevreden medewerkers zorgen voor een betere organisatie en zijn productiever.’ Oosterhuis werkt inmiddels 12½ jaar bij Icare en is een jaar lid van de vakbond. Over zijn motivatie voor werken in de zorg zegt hij dat hij diabeet is en als kind om die reden zes weken in een ziekenhuis was opgenomen. ‘Ik dacht, dat wil ook, doen wat zij doen,’ zegt hij.