Spaanse arbeidsmigranten Adecco in Oosterhout als vee behandeld
Samen met de FNV bieden Spaanse arbeidsmigranten donderdag 20 februari een zwartboek aan in Oosterhout aan de burgemeester en wethouders. In het zwartboek zijn misstanden opgetekend over de huisvesting door uitzendbureau Adecco. Zo proptdecco teveel mensen in één huisje. Arbeidsmigrant Jesus Castillejo: ‘Als je daarover klaagt, sta je direct op straat. Wij zijn hardwerkende mensen, maar we worden als vee behandeld.’
Minister Wouter Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid stelde in de zomer van 2019 dat huisvesting van arbeidsmigranten een verantwoordelijkheid is van de gemeenten. Daarom leggen de Spaanse arbeidsmigranten van Adecco het college van B&W van de gemeente Oosterhout hun klachten voor.
Opgehokt
Uit het zwartboek komt ook naar voren dat de Adecco-medewerkers een ‘totaal gebrek aan privacy’ hebben. De mensen die opgehokt op in dezelfde kamer verblijven, hebben daarnaast vaak ook nog verschillende werktijden waardoor mensen helemaal niet aan hun rust en slaap toekomen. Ook is het de mensen verboden zich als inwoner bij de gemeente in te schrijven waardoor de problematiek onder de radar blijft.
Ontslag
FNV-bestuurder Bart Plaatje: ‘Sinds de FNV begon met deze campagne stuiten we keer op keer op wanstaltige toestanden. De reden van werkgevers om dit te blijven doen is eenvoudig. Het is verplichte winkelnering en het is makkelijk te realiseren. In de afhankelijkheidspositie die deze mensen hebben, kunnen zij zich daar nauwelijks tegen verweren. Als uitzendkracht ben je immers heel eenvoudig te ontslaan en dat gebeurt dan ook als je het lef hebt er iets van te zeggen.’
Verdienmodel
Het gedwongen verhuren van huisvesting aan de eigen arbeidsmigranten is daarnaast een lucratief verdienmodel. Plaatje: ‘Het toch al karige loon dat deze mensen betaald krijgen door Adecco, vloeit op deze manier voor een deel weer terug. Zo leerden we uit gesprekken met arbeidsmigranten dat de mensen die voor Adecco werken maar liefst 170 euro meer betalen voor een kamer dan de andere arbeidsmigranten op dezelfde locatie.’
