Wim Kok Atrium in het Centraal Vakbondshuis

Op vrijdag 10 januari is het Atrium van het Centraal Vakbondshuis in Utrecht omgedoopt tot het Wim Kok Atrium. De oud-voorzitter wordt hiermee geëerd voor het werk dat hij als vakbondsbestuurder en als eerste voorzitter van de FNV heeft gedaan .

In aanwezigheid van de familie Kok en FNV’ers uit de vereniging en de werkorganisatie roemde Han Busker, de huidige voorzitter, Wim Kok voor alles wat hij voor de vakbeweging en daarmee ook voor Nederland gedaan heeft. De onthulling van de graphic in het Wim Kok Atrium werd gedaan door mevrouw Kok en haar kleinzoon Ipo.

De tekst op het plakkaat

Timmermanszoon uit Bergambacht. Werd in 1972 voorzitter van het
NVV, tijdens een periode van grote interne verdeeldheid. Met Wim Spit
van het NKV wist hij de tegenstellingen te overbruggen tussen de
sociaaldemocratische en de katholieke stromingen in de vakbeweging.
Uit de nauwe samenwerking tussen NVV en NKV ontstond vanaf 1976
de FNV. Na de formele fusie in 1982 was Wim Kok tot 1985 de eerste
voorzitter. Ook was hij van 1979 tot 1982 voorzitter van het Europees
Vakverbond (EVV).

In 1977 werd de eerste grote FNV-staking (De FNV gaat niet opzij) voor
behoud van de prijscompensatie, een succes. Toen de werkloosheid tijdens
de economische crisis van de jaren tachtig snel opliep, koos Wim Kok
een andere strategie. Het lukte hem in 1982 met de werkgevers een
werkgelegenheidsovereenkomst te sluiten. Dit Akkoord van Wassenaar
werd een symbool voor overleg in plaats van polariteit. Een loonmatiging
vanuit de regering werd hiermee afgewend.

Wim Kok was een maatschappelijk bevlogen vakbondsbestuurder die
als geen ander oog had voor de noodzaak om er sámen uit te komen.
Voor ideologische scherpslijperij was hij te pragmatisch. Liever werkte
hij doelgericht aan langetermijnoplossingen voor sociaal-economische
problemen.

Na zijn vakbondsperiode werd hij lid van de Tweede Kamer voor de PvdA,
Minister van Financiën en van 1994 tot 2002 minister-president.