In de cao Taxivervoer is geregeld dat er bij overgang van vervoer een deel van het personeel een baanaanbod moet worden gedaan. De OPOV-regeling. Hoe gaat dat precies in zijn werk?
De huidige vervoerder maakt een overzicht van het personeel. Hij deelt het personeel op in verschilende typen: fulltime onbepaalde tijd, parttime onbepaalde tijd, fulltime bepaalde tijd, parttime bepaalde tijd en MUP (met uitgestelde prestatieplicht) krachten.
Uit elk van de genoemde typen moet de opvolgende vervoerder op basis van anciënniteit 75% een baanaanbod te doen.
In dit baanaanbod moeten de volgende zaken hetzelfde blijven:
Alle overige arbeidsvoorwaarden zoals bijvoorbeeld welke werkzaamheden je uitvoert, op welke tijden of dagen dat je werkt en de standplaats, hoeven niet mee overgenomen te worden.
Op de regeling is ook een uitzonderingsbepaling van toepassing. Op het moment dat de nieuwe vervoerder kan bewijzen dat hij zelf genoeg personeel heeft, kan hij helemaal of voor een deel een beroep doen op de uitzondering op de hoofdregel. Dat betekent dat een deel van het personeel of het gehele betrokken personeel niet mee overgenomen hoeft te worden.
De nieuwe vervoerder moet een baanaanbod doen. In de praktijk zien wij vaak dat dit aanbod zo onaantrekkelijk mogelijk gemaakt wordt om over te stappen. Je hebt bijvoorbeeld altijd een standplaats dicht bij huis gehad, maar krijgt een baan aangeboden met een standplaats kilometers verder weg. In de cao Taxivervoer is geen reiskostenvergoeding afgesproken. Je kan het aanbod dus eigenlijk niet accepteren. Anders lever je geld in op je loon, omat je meer reiskosten moet betalen. Ook zien we vaak dat chauffeurs compleet ander werk aangeboden krijgen. Je wordt gedwongen in een ander rooster te gaan rijden, wat bijvoorbeeld niet past bij je privéleven.
Doordat het baanaanbod door de nieuwe vervoerder zo onaantrekkelijk mogelijk wordt gemaakt, gaat vaak niet meer dan 45% echt over naar de nieuwe vervoerder. De latende vervoerder blijft dus met een groot deel personeel zitten. En hij heeft vaak geen werk meer, maar nog wel 55% van het betrokken personeel op de loonlijst. Met alle gevolgen van dien.
De reden dat een groot deel van het personeel niet overgaat komt door de te lage aanbestedingen. We zien dat er nog veel te vaak wordt aanbesteed voor te lage prijzen. Opdrachtgevers hebben vaak zelf geen idee wat een reële prijs is en de taximarkt doet alles om werk binnen te halen. Kostprijsberekeningen houden meestal geen rekening met welk personeel overgenomen moet worden en worden zo gunstig mogelijk gesteld.
Wat kunnen we doen om dit te veranderen? Sociale partners moeten hun verantwoordelijkheid nemen om in de volgende cao betere afspraken te maken over de OPOV-regeling. De sector ziet de ongewenste gevolgen hiervan en ook voor bedrijven die werk verliezen werkt het niet goed.
Opdrachtgevers moeten hun verantwoordelijkheid nemen om een goede kostprijsberekening te maken. Kennisplatform CROW KPVV maakt hiervoor een tool, zodat opdrachtgevers met de gegevens van hun vervoersaanbesteding een reële prijs uit kunnen rekenen. De te lage prijsstellingen zouden hiermee tot het verleden moeten behoren.
Opdrachtgevers kunnen veel meer in een aanbesteding eisen en controleren dan dat ze tot nog toe doen. Er zijn genoeg mogelijkheden om betere afspraken in de aanbesteding te maken om te zorgen dat banen blijven behoude. Er zijn bijvoorbeeld opdrachtgevers die eisen dat er echt voor 75 of 100% van het personeel een arbeidsovereenkomst wordt getekend. De opdrachtgever is verantwoordelijk voor wat er onderin de keten plaatsvindt en voor een goede cao-naleving.