'De spanning op de werkvloer is gigantisch door de aanbesteding'

Rob* is beveiliger op Schiphol bij de doorlaatposten en cargoposities. Hij en zijn collega’s controleren voertuigen die het Schiphol-terrein op en af gaan. Hij doet zijn werk met plezier, maar merkt de gevolgen van de race naar beneden. Bijvoorbeeld vrachtwagens met cargo voor vliegtuigen. Hij doet zijn werk met plezier, maar merkt de gevolgen van de race naar beneden.

Rod staat tegenwoordig al met minder collega’s dan vroeger op de posten. Verder wordt er niet of nauwelijks geïnvesteerd in de ruimtes waar hij moet werken. “Vliegtuigen hebben me altijd al aangetrokken. Met mijn werk zorg ik voor een veilige burgerluchtvaart zodat iedereen veilig op vakantie kan. Maar de werkdruk is toegenomen. Om kosten te besparen zijn er mensen van de posten weggehaald. Bij de voertuigenlanes zaten we eerst met drie man. Nu zitten we er met twee. En op posten waar we vroeger met zeven of acht man zaten, zitten we nu met zes man. We hebben geen tijd meer voor pauzes, want we lopen continu achter de feiten aan. We moeten het werk met minder mensen doen zonder dat de drukte minder is geworden.

De pan uitzweten

Ook op de ruimtes waar we in moeten werken zie je dat het niet teveel mag kosten. We moeten werken in een post dat van grond tot plafond helemaal van glas is. Het is een grote vissenkom zonder isolatie. Als de zon eenmaal schijnt, sta je in brand. De airco kan het niet aan en gaat vaak kapot. De temperatuur loopt dan op tot 40 á 50 graden. Laatst was er een chauffeur van KLM bij ons op de post. Die had een thermometer bij zich, want hij moet de temperatuur van de motor van zijn tractor meten. Hij had het voor de grap ook de temperatuur bij ons binnen gemeten: 45 graden. Daar werk je dan de hele dag in. Er is geen mogelijkheid voor ons om in korte broek te werken. En we hebben veiligheidsschoenen aan. Dus je zweet je de pan uit. Die hitte leidt tot frustratie. Je bent continu met de hitte bezig. Mensen gaan klagen en dat brengt de motivatie naar beneden.

We hebben een oplossing nodig

We geven al maanden aan dat er iets aan de posten gedaan moet worden. In de winter is het ijskoud want je hebt geen verwarming. Bij de nieuwe cargoposities zie je dat het wel kan. Daar hebben ze een mooie airco, niet volledig glas en met meer ruimte. Het dak is een beetje uitstekend zodat de zon niet gelijk in het hok schijnt. Dat willen we ook wel. Maar bij ons gebeurt er niks. Als er al iets wordt gedaan aan onderhoud, dan komen ze een plintje aanpassen of draadje vervangen. Maar de kleine posten pakken ze niet aan. We krijgen te horen dat Schiphol met de BAM in gesprek is. Maar op een gegeven moment houdt het op. We hebben nu een oplossing nodig.

Spanning door aanbesteding

De aanbesteding lijkt heel leuk, maar er verandert nu niks. Terwijl de afspraak was dat er door de aanbesteding verbeteringen zouden komen. Het werk verandert niet. Het management verandert niet. Nu verandert alleen je uniform. Je merkt de laatste tijd wel dat ze bezig zijn met de aanbesteding. Alles wat nu gebeurt heeft met de aanbesteding te maken. Alles is ineens streng, streng en strenger. Alles is strak, strak en strakker. Alles wat er nu gebeurt plaats je in het teken van de aanbesteding. Een teamleider die uit zijn functie is gezet. Zonder dat hij het wist ging hij van schaal 5 naar schaal 3. Of mensen die ziek zijn, worden er uitgewerkt. Dit kun je niet los zien van de aanbesteding. De spanning op de werkvloer is gigantisch door de aanbesteding.

*Rob is een gefingeerde naam omdat de beveiliger anoniem wilde blijven uit angst voor gevolgen  van zijn werkgever. De echte naam is bij de FNV bekend.