Kaderlid René: ‘Samen sta je sterker’

René Dinkelberg (61) werkte jarenlang in de taxiwereld en was daar actief als voorzitter van de regionale kadergroep Oost. Inmiddels heeft hij de overstap gemaakt naar de beveiliging, maar zijn betrokkenheid bij de vakbond blijft. ‘Wat voor werk ik ook doe, ik blijf altijd lid van de FNV.’ Lees hieronder zijn verhaal.

FNV-lid in hart en nieren

René: 'Ik ben al sinds 1991 lid van de FNV. Waarom? Iedereen zou lid moeten zijn van een vakbond. De FNV komt op voor eerlijke lonen en een goede cao, en dat is hard nodig. In mijn carrière heb ik te vaak gezien hoe werknemers onder druk worden gezet en niet krijgen waar ze recht op hebben. Ik heb gewerkt in de transportsector, als vrachtwagenchauffeur, in de touringcarwereld en later als taxichauffeur. Overal zag ik dezelfde problemen: onregelmatige diensten zonder toeslagen, werkgevers die regels negeerden en collega’s die niet wisten wat hun rechten waren. Daarom ben ik altijd lid gebleven, en uiteindelijk ook kaderlid geworden. Ik wilde niet alleen profiteren van de vakbond, maar ook iets betekenen voor mijn collega’s.'

'Ik heb aan den lijve ondervonden hoe hard werkgevers kunnen zijn. Toen ik als buschauffeur in het ov werkte, moest ik geopereerd worden aan mijn duim. Mijn werkgever besloot dat ik daardoor niet meer achter het stuur mocht zitten, terwijl ik met wat aanpassingen prima ander werk had kunnen doen. In plaats daarvan werd ik twee jaar thuisgehouden, zonder perspectief. Die periode was vreselijk, en het had ook een enorme impact op mijn privéleven. Mijn relatie met mijn toenmalige partner is daardoor kapotgegaan. Omdat ik niet kon werken, kon ik haar niet meer in Thailand opzoeken, en uiteindelijk groeiden we uit elkaar.'

'Zoiets had niet mogen gebeuren. Werkgevers horen hun personeel fatsoenlijk te behandelen en te ondersteunen in moeilijke tijden, niet ze af te schrijven. Dit soort ervaringen heeft mijn overtuiging alleen maar versterkt: een sterke vakbond is onmisbaar.'

Kaderlid in de taxiwereld

René: 'In de taxiwereld was ik voorzitter van de regionale kadergroep Oost. Dat was een fantastische tijd. Ons team bestond uit zeven man en we werkten keihard om de cao’s te verbeteren en misstanden aan te kaarten. Mijn taak als voorzitter was om taxichauffeurs op te zoeken op stations, bij scholen en ziekenhuizen en te horen waar ze tegenaan liepen. Krijg je genoeg salaris? Zijn de stoelen in je taxi comfortabel genoeg voor lange ritten? Houdt je werkgever zich eigenlijk wel aan de cao? Dat waren vragen die ik stelde. We verzamelden al die signalen en gebruikten die bij cao-onderhandelingen. Ook probeerden we slechte werkgevers aan te pakken en betere arbeidsvoorwaarden te realiseren.'

'Eén situatie zal ik nooit vergeten. Toen ik als consulent werkte bij de vakbond, kwam er een taxichauffeur bij ons binnen. Hij was radeloos en in tranen vanwege een probleem met zijn werkgever. We hebben hem opgevangen, goed geluisterd en samen naar een oplossing gezocht. Uiteindelijk konden we hem helpen en ging hij met een glimlach de deur uit. Dat gevoel, dat je écht iets voor iemand hebt kunnen doen, is onbetaalbaar. Daar doe je het voor.'

'Daarnaast heb ik ook leden geworven. Door in gesprek te gaan met chauffeurs kon ik hen overtuigen van het belang van de vakbond. Vijf collega’s heb ik persoonlijk weten over te halen om lid te worden. Dat voelde als een overwinning, want hoe meer leden, hoe sterker we samen staan.'

Een nieuwe uitdaging bij G4S

René: 'Vorig jaar stond ik voor een moeilijke keuze: blijf ik in de taxiwereld en bij de kadergroep, of kies ik voor een nieuwe uitdaging in de beveiliging? Uiteindelijk heb ik gekozen voor de overstap. Puur vanwege de financiële zekerheid. Als taxichauffeur verdien je weinig, terwijl het enorm verantwoordelijk werk is. In de beveiliging verdien ik stukken beter en heb ik betere arbeidsvoorwaarden. Maar het was wel lastig om de taxibranche en de kadergroep los te laten, want die hadden echt een speciaal plekje in mijn hart.'

'Sinds december werk ik als beveiliger bij G4S. Ik ben gedetacheerd bij Defensie, dus over de details van mijn werk mag ik niets vertellen. Wat ik wel kan zeggen: het is een fijne werkgever en ik werk met plezier. Helaas is er, net als in veel sectoren, een groot personeelstekort, waardoor we veel extra uren maken. Maar vergeleken met de taxibranche zijn de arbeidsvoorwaarden hier beter geregeld. Daar hebben vakbonden natuurlijk een grote rol in gespeeld.'

Op zoek naar een nieuwe rol binnen de vakbond

René: 'Door mijn carrière switch heb ik op dit moment geen vaste kaderfunctie, maar ik ben wel weer aan het oriënteren. Ik was onlangs bij een FNV-bijeenkomst over de beveiligingssector, waar ik bestuurders sprak om te kijken welke rol ik in de toekomst kan oppakken. Zo wordt er binnenkort een bedrijfskadergroep opgericht binnen G4S en daar wil ik me graag bij aansluiten. Ook overweeg ik om actief te worden binnen de sectorraad.'

'Waarom? Omdat ik me altijd heb ingezet voor mijn collega’s, en dat zal ik blijven doen. Het is prachtig werk, zeker als je écht iets kunt betekenen. In de taxiwereld heb ik ervaren hoe waardevol een sterke vakbond is, en ik hoop in de beveiliging dezelfde impact te kunnen maken. Er is nog genoeg te verbeteren, zoals het personeelstekort. Dat is iets waar ik me als kaderlid graag voor wil inzetten.'

'Binnen de vakbond heb je ook regelmatig contact met andere kaderleden. Tijdens vergaderingen, die zo’n vier keer per jaar plaatsvinden, delen we kennis en bespreken we de laatste ontwikkelingen. Dat vind ik misschien wel het leukste aan kaderlid zijn: je leert continu bij. Zo wist een ander kaderlid bijvoorbeeld veel meer over de cao dan ik, waardoor ik daar weer kennis uit kon halen. Het is niet alleen gezellig, maar ook enorm waardevol.'

Waarom een sterke vakbond noodzakelijk blijft

René: 'Ik zal altijd lid blijven, wat voor werk ik ook doe. De vakbond heeft in de loop der jaren zoveel betekend voor werknemers, maar er is nog steeds genoeg werk aan de winkel. Ook in de beveiliging zijn er bedrijven die niet goed omgaan met hun personeel. Het is belangrijk dat we dat blijven aankaarten en blijven strijden voor betere arbeidsvoorwaarden.'

'Mijn doel voor de toekomst? Me weer actief inzetten als kaderlid, zorgen voor een sterke cao en proberen om ‘cowboys’ uit de sector te krijgen – bedrijven die het niet zo nauw nemen met de regels. Want als de vakbond ergens goed in is, dan is het opkomen voor werknemers. En dat blijf ik steunen, zolang ik kan.'