Slechte arbeidswet in Indonesië ook slecht voor behalen duurzaamheidsdoelen
De zogenoemde Omnibuswet, die Indonesië op 5 november heeft ingevoerd, veroorzaakt al maanden protesten van werknemers die hun arbeidspositie zien verslechteren. Maatschappelijke organisaties wijzen erop dat een aantal duurzaamheidsdoelen over fatsoenlijk werk en duurzame economische groei, klimaatactie en milieubescherming op deze manier niet gehaald zullen worden. Dit meldt onze partner IndustriALL.
Fotografie Marsinah FM
Naast de Covid-19-pandemie die in Indonesië het op één na hoogste bevestigde dodental in Azië heeft veroorzaakt, domineert al maanden de wijdverbreide oppositie tegen de recente Omnibuswet van president Joko ‘Jokowi’ Widodo het publieke debat in Indonesië. De regering stelt dat de wet, die officieel bekend staat als de Wet op het creëren van banen, zal helpen om rechtszekerheid te bieden aan investeerders. Door de arbeidswetgeving te versoepelen, de bureaucratische rompslomp te verminderen en het aankoopproces van grond te vergemakkelijken, zullen de investeringen worden gestimuleerd, stelt de regering. Dit is essentieel nu Indonesië de economische schade, veroorzaakt door de pandemie, probeert te beperken.
Minder verlofrechten en verzwakking minimumloonbepaling
Vakbonden stellen dat de Omnibuswet ‘de rechten van werknemers aantast’ en ‘het comfort van werken en sociale zekerheid zal elimineren’, zo verwoordt Elly Rosita Silaban, voorzitter van de Confederation of All Indonesian Trade Union (KSBSI). De wet schrapt niet alleen bepaalde beschermingen tegen uitbesteding, maar vermindert ook de verlofrechten en sociale zekerheidsvoorzieningen voor veel werknemers. Het verzwakt de minimumloonbepalingen, verlengt de maximale overuren en stelt werkgevers in staat om werknemers met tijdelijke contracten voor onbepaalde tijd te houden, naast andere omstreden maatregelen.
CO2-uitstoot wordt niet minder
Een coalitie van arbeids-, milieu- en maatschappelijke groeperingen verzet zich eveneens fel tegen de wet en zegt dat dit het vermogen van Indonesië zou belemmeren om de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG's) van de Verenigde Naties tegen 2030 te bereiken. Vooral doelstelling 8 over fatsoenlijk werk en duurzame economische groei, en de doelstellingen 13 tot 15 die gaan over klimaatactie en milieubescherming. Ze organiseerden massale protesten en protestacties tegen het wetsvoorstel, wat resulteerde in duizenden arrestaties.
Nieuwe kolencentrales in aanbouw
Ook de doelstellingen van Indonesië om de CO2-uitstoot te verminderen worden door deze wet ernstig belemmerd. Zo zou meer dan 60 procent van de CO2-uitstoot in Indonesië afkomstig zijn van veranderingen in landgebruik, bos- en veenbranden. Het terugdraaien van de beschermingen die door de nieuwe wet zijn opgelegd, zou de deur kunnen openen voor ongeremde houtkap en een toename van de mijnbouw. Indonesië is een belangrijke exporteur van steenkool en die is verantwoordelijk voor ongeveer 60 procent van de elektriciteit van het land. Indonesië is ook een van de weinige landen ter wereld waar in 2020 nieuwe kolencentrales in aanbouw zijn. Alles wat de toename van ontbossing en meer kolenwinning mogelijk maakt, belooft niet veel goeds voor de belofte van Indonesië om de koolstofemissies tegen 2030 met 29 tot 41% te verminderen.
Kritiek op snelheid doorvoering wet
De regering ligt ook onder vuur vanwege de snelheid waarmee de wet door het parlement is gejast. De regering zegt dat het de rekeningwet heeft bespoedigd om de werkgelegenheid tijdens de Covid-pandemie te helpen vergroten. Maar juridische experts hebben het proces van ingrijpende juridische veranderingen als ‘gebrekkig’ beschouwd, vanwege de minimale sociale dialoog en publieke participatie.
Hoewel door deregulering het aantal banen kan doen toenemen, zal de nieuwe wet ook de informalisering van werknemers vergroten, vermoedt de internationale sectorbond IndustriALL. Dit leidt tot langere werktijden en maakt het voor werkgevers gemakkelijker om werknemers te ontslaan. “De werkgelegenheid in het MKB zou kunnen toenemen, maar de lonen en bescherming van werknemersrechten zullen niet voldoende zijn”, voorspelt Dian Kartika Sari, voorzitter van het International NGO Forum on Indonesian Development (INFID).
Chinees ontwikkelingsmodel was inspiratiebron
Raynaldo G. Sembiring, uitvoerend directeur van het in Jakarta gevestigde Indonesische Centrum voor Milieurecht (ICEL), zegt dat “er zeker een impact zal zijn op ons vermogen om de duurzaamheidsdoelen te bereiken.” Volgens sommige analisten volgt de wet veel van het Chinese ontwikkelingsmodel. ‘De beleidsmakers van Indonesië zijn van mening dat er veel te leren valt van het Chinese model van sterke staatscontrole en exportgerichte industrialisatie’, schreef Jefferson Ng, senior analist bij het Indonesia Program van de S. Rajaratnam School of International Studies in Singapore, in zijn opiniestuk voor The Jakarta Post in maart van dit jaar. ‘Het Chinese model is zeer effectief, maar het werd ook gekenmerkt door milieuschade, zwakke arbeidsbescherming en de valkuilen van overcentralisatie.’
