Slapen op een betonnen fabrieksvloer

‘Als je ongelukkig bent, dan neem je maar ontslag.’ Dit kreeg de Ethiopische kledingarbeidster Mulutesfa Anbachew, die lijdt aan astma en nierfalen, te horen toen ze over de werkomstandigheden klaagde. Ze vertelde er begin juni over tijdens een vrouwenbijeenkomst in Adama, georganiseerd door onder meer IndustriALL met steun van Mondiaal FNV.

Etalemahn Tadesse (53) van de breiafdeling van Yirgalem Textile

Kledingarbeiders met meer dan 30 jaar ervaring werken in deplorabele omstandigheden en verdienen 900 tot 1300 Ethiopische Birr. Dit is minder dan 45 Amerikaanse dollar per maand. De lage lonen maken het moeilijk voor werknemers om fatsoenlijk te leven. Tijdens een vrouwenbijeenkomst op 6 en 7 juni in Adama spraken 3 vrouwen met meer dan 3 decennia werkervaring over de slechte arbeidsomstandigheden in hun fabrieken. Het lijkt erop dat werkervaring in de groeiende textiel- en kledingsector van Ethiopië sommige werkgevers niks kan schelen.

Onveilig drinkwater en stoffige werkvloeren

Mulutesfa Anbachew (42), die op 12-jarige leeftijd begon te werken toen de Falcon BM-kledingfabriek opende, deed haar verhaal in tranen.

“Toen ik de school verliet om te gaan werken om mijn familie te helpen, kwam ik door de jaren heen bloot te staan aan onveilig drinkwater en stoffige vloeren. Werknemers krijgen ook geen persoonlijke en beschermende uitrusting. Nu heb ik astma en een nieraandoening. Hoewel de ziektes rechtstreeks verband houden met mijn ongezonde werkomgeving, helpt de werkgever niet, en worden de verzoeken om beschermde kleding genegeerd. Ik krijg vaak te horen dat als ik niet tevreden ben, ik ontslag kan nemen. Bij nierfalen gebruikt men het toilet vaak. Maar in onze fabriek is er een toiletfiche voor 45 werknemers en moet je op je beurt wachten. Dit verslechtert mijn toestand.”

Slapen op betonnen fabrieksvloer

Etalemahn Tadesse (53) van de breiafdeling van Yirgalem Textile klaagt over pijn in haar knieën en het gebrek aan vervoer dat door de werkgever geregeld zou worden. “Mijn dienst begint om 20.00 uur en eindigt om 4.00 uur. Omdat het management geen vervoer biedt aan werknemers, slapen we op de betonnen vloer van de fabriek, want het is niet veilig om voor de zon opkomt te vertrekken. Ondanks onze klachten verandert er niets. Wat betreft de lonen heerst er discriminatie ten opzichte van oudere werknemers, zonder dat er iets gedaan wordt om hun arbeidsomstandigheden te verbeteren. Het doel is om deze werknemers te frustreren, hen te dwingen zelf ontslag te nemen en daarmee ontslagvergoedingen te voorkomen.”

Opkomen voor hun rechten

Elsabeth Mekonen (50), ook van de Yirgalem-fabriek, weigerde een loonrooster te ondertekenen dat oudere werknemers discrimineerde.

“Wat de IndustriALL-workshop in Addis Ababa 2018 mij heeft geleerd, is om op te komen voor de rechten van werknemers. Ik heb niets te verliezen, omdat mijn jarenlange ervaring toch geen betekenis heeft.”

Prioriteit aan sociale dialoog

Paule France Ndessomin, de regionale secretaris van IndustriALL Sub Saharan Africa die met de vrouwen sprak, zei: “We zullen vrouwen blijven stimuleren om te spreken en op te treden tegen schending van arbeidsrechten op de werkplek. De sociale dialoog met de belangrijkste belanghebbenden, de overheid, werkgevers en vakbonden, om de arbeidsomstandigheden voor textiel- en kledingarbeiders te verbeteren, moet prioriteit krijgen.”

Bron:
IndustriALL: If you are unhappy resign, Ethiopian workers told