De mogelijkheden tot omscholing zijn in Nederland vakkundig om zeep geholpen door een reeks VVD-CDA kabinetten. Niet gecorrigeerd door de kortstondige perioden waarin de PvdA in de regering zat. Er waren ooit centra voor opleiding waar omscholing plaatsvond. De centra werden ook gebruikt om werknemers bij te scholen. Die centra zijn gesloten.
Het GAK had geldmiddelen om werklozen om te scholen. Het GAK is uitgekleed, ondanks bezwaren van vakbonden en zelfs van het VNO, en is nu een uitkeringsfabriek. Het UWV doet het liefst alles digitaal. Wat dat betreft zijn zij al jaren corona veilig. Ook werknemers onvriendelijk.
Arbeidsbemiddeling kon wel overgelaten worden aan uitzendbureaus, zo was de liberale zienswijze. Dat uitzendbureaus winstmakende bedrijven zijn die er niet zijn ten behoeve van werknemers, werd genegeerd. Genegeerd ondanks dat zelfs de werkgeversorganisatie van uitzendbureaus, ABU, constateerde dat de helft van de uitzendbureaus malafide is. Ondanks dat vooral de FNV keer op keer in rechtszaken aantoonde dat Cao’s en wetten worden overtreden.
Naast het opheffen van omscholingsmogelijkheden werd de liberale kreet keer op keer herhaald: werknemers moeten zich scholen voor de toekomst. Dat scholen als je 38 uur werkt of in ploegen zit een moeilijkheid is, begrijpen dergelijke politieke partijen niet. Ook blijkt dat werkgevers, alleen laten scholen voor werkzaamheden die in hun belang zijn. Uitzendkrachten en oudere werknemers worden daarbij “vergeten”.
Vakbonden strijden al jaren voor het toekennen van scholingsgeld aan de werknemers in plaats van aan de werkgevers. Provincie Friesland blijft helaas subsidiegeld verspillen aan werkgevers in plaats dat aan werknemers of werkloze werknemers toe te kennen. Tijd dat in de krochten van de provincie ook doordringt dat als je vindt dat werknemers zich moeten omscholen, die werknemers ook de subsidie voor omscholing moeten krijgen en niet de werkgevers.