Als je werkgever zekerheid wil dat jij komt werken, maar jou geen vast contract aanbiedt.
Sylvia heeft eindelijk een baan, een vaste baan. Ze moest er wel voor verhuizen van Dordrecht naar Baarn, maar dat heeft zij graag over voor een vaste baan. Helaas is het niet op de taxi maar in de thuiszorg. Op 1 maart begint ze. Dus op 15 januari geeft Silvia aan bij het taxibedrijf dat zij per 21 februari wil stoppen. Dan heeft ze mooi een week om te verhuizen en haar nieuwe leven te beginnen.
De werkgever is niet blij en roept de wet in. Je moet namelijk opzeggen per einde van de maand met een maand opzegtermijn. Dus krijgt zij te horen dat ze pas weg mag per 31 maart. ‘Dan ga je maar een week later verhuizen’, zegt haar chef. Tegenwoordig schijnt het erg moeilijk te zijn om een chauffeur te vinden. Sylvia vroeg toen vakantieverlof aan, maar dit werd onmiddellijk afgewezen.
Sylvia belde FNV Taxi om advies. En wat blijkt: zij heeft een M.U.P. contract met 0 uren. In de praktijk krijgt Sylvia dagelijks voor de volgende dag haar rooster gemaild. Als er geen werk is, dan hoort zij niets. Dat mes snijdt wel aan 2 kanten. Want de bedoeling van een M.U.P. contract is dat werkgever en werknemer samen overleggen wanneer werknemer zich beschikbaar moet houden voor werk. In dit geval worden de werktijden elke dag opnieuw bepaald door de werkgever. Dus de werknemer kan ook elke dag aangeven dat zij niet oproepbaar is.
Als werknemer ga jij ook over je werktijden. In dit geval kan Sylvia volstaan door bij de planning aan te geven dat zij vanaf 21 februari niet beschikbaar is voor werk. Geen verlof en niet eerder uit dienst, maar zij is gewoon niet beschikbaar voor oproepen van de werkgever.
Moraal van dit verhaal is dat het voor werkgevers ook voordelen heeft om werknemers vaste contracten aan te bieden. Vooral met vaste uren per week. Dan weet je wat je aan elkaar hebt. En zo bouwt de werkgever mee aan een duurzame branche met toekomst voor iedereen.
Je kunt meer informatie vinden over nulurencontracten op deze pagina