Omstreden Indiase landbouwwetten herroepen

Een overwinning, zo ervaren de boeren de beslissing van de Indiase premier Modi om drie omstreden landbouwwetten af te schaffen. Ze voeren al bijna een jaar actie tegen die wetten, waarbij maar liefst 700 demonstranten het leven lieten. De acties gaan hoe dan ook door. Mondiaal FNV’s partner APVVU is als landbouwvakbond actief in het protest en steunt de boeren. “De wetten zijn afgeschaft maar we zijn er nog niet.”

Verkiezingsstunt van premier

Op 19 november kondigde premier Modi aan dat de drie landbouwwetten worden herroepen.

De premier is echter niet bij machte om wetten af te schaffen, dat doet het parlement. En dat gebeurde dus ook, op 1 december. “Zeker hebben de boeren dit als een overwinning beschouwd”, zegt APVVU-coördinator Chennaiah Poguri. “Ook al hebben ze heel goed begrepen dat dit een verkiezingsstunt is. Modi’s partij BJP vreest fors stemmenverlies bij de regionale verkiezingen in drie dichtbevolkte deelstaten volgend jaar. Dat biedt de boeren ook wel een comfortabele positie”, lacht hij.

Landbouw naar de knoppen

Want de strijd gaat door. Er zijn nog twee eisen van de boeren niet ingewilligd, die wel onderdeel zijn van het boerenprotest. Het eerste is intrekking van het wetsvoorstel om boeren de elektriciteit te laten betalen die ze nodig hebben voor hun boerenbedrijf. In verschillende deelstaten krijgen boeren die gratis, omdat landbouwproducten van levensbelang zijn. Straks moeten alle boeren, arm of rijk, dezelfde rekening gaan betalen. Dat willen en kunnen ze niet. De tweede eis is de Minimum Support Price die de overheid elk jaar per landbouwproduct instelt, wettelijk te maken zodat iedereen zich hier ook daadwerkelijk aan houdt. Want nu wordt vaak geen eerlijke prijs betaald voor hun groente of fruit. De boeren vrezen dat de landbouw op deze manier naar de knoppen gaat.

Nog andere pijnpunten

“De boeren zijn slim”, zegt Poguri. “Fijn dat Modi de landbouwwetten heeft afgeschaft, maar we zijn er nog niet. Er zijn ook nog andere pijnpunten. Wie is verantwoordelijk voor die 700 doden tijdens de protesten? Er is een groot ongeluk geweest, veroorzaakt door de zoon van een minister. Die reed in op demonstranten, waarbij er acht omkwamen. De zoon is nog steeds op vrije voeten, de minister zit nog steeds op zijn post. Ook daar gaan de protesten over. Alle landbouwvakbonden steunen de boeren. We hebben in het weekend een nationale vakbondsbijeenkomst gehouden om nieuwe acties voor te bereiden.”

Landbouwwetten en de protesten

De Indiase regering Modi misbruikte de coronaperiode om drie gehate landbouwwetten door het parlement te jassen. Zo ervoeren zijn tegenstanders in elk geval zijn actie. De wetten zouden bedoeld zijn om de boeren te helpen, maar pakten negatief uit (zie kader). Al snel zwollen de protesten aan. Vooral in Delhi waren de clashes tussen demonstrerende boeren en politie hevig. Op 26 januari van dit jaar bijvoorbeeld was het protest zo massaal, dat een 27-jarige demonstrant het leven liet toen hij met zijn tractor op een politiebarricade stuitte. Op die dag raakten 300 agenten gewond en werden ruim 400 demonstranten gearresteerd. In totaal hebben de protesten aan ruim 700 boeren het leven gekost. Maar ook in het zuiden werd flink gedemonstreerd.

1. De Wet op handel in landbouwproducten stelt boeren in staat om producten te verkopen buiten de Agriculture Produce Market Committees (APMC’s) tegen een onderling overeengekomen prijs, belastingvrij. Maar in de realiteit profiteren de boeren niet van deze nieuwe situatie, want zij kunnen niet eindeloos reizen voor de beste prijs. Als de prijs 200 kilometer verderop beter is, dan moet de boer 6 uur reizen op de Indiase wegen, die niet zo best zijn.

2. De boerenovereenkomst (empowerment en bescherming) van de Wet op prijsgarantie en landbouwdiensten regelt dat boeren contracten aan kunnen gaan met zakelijke investeerders tegen een onderling overeengekomen prijs. Deze wet is bedoeld ter stimulering van boerencoöperaties, zodat ze gezamenlijk kunnen onderhandelen. Maar boeren hebben altijd individueel gewerkt en weten niet hoe ze in coöperaties verder kunnen. Wat in de praktijk betekent dat ze worden opgekocht door grote bedrijven, die zelf hun zaden willen gaan produceren.

3. De Wet op essentiële grondstoffen maakt artikelen zoals voedselgranen, peulvruchten, eetbare olie en uien vrij voor de handel, behalve in crisissituaties. Deze wet lijkt heel vriendelijk, maar pakt willekeurig uit en veroorzaakt oneerlijke concurrentie. Rijst voor de armen bijvoorbeeld kost 1 roepie per 20 kilo. Op de vrije markt kost 20 kilo 60 roepies. Dus voor de tussenhandelaren is het aantrekkelijker om die rijst niet aan de armen te brengen, maar gewoon direct naar de markt. Er is heel veel corruptie in dit systeem.